آیا سوراخ لایه اوزون ترمیم می‌شود؟

تقریباً ۴۰ سال از زمان کشف سوراخ در لایه اوزون توسط دانشمندان می‌گذرد و اکنون “ضدآفتاب” زمین نشانه‌های امیدوارکننده‌ای از بهبودی را نشان می‌دهد. بر اساس مطالعات مرکز پرواز فضایی گوداردِ ناسا، غلظت اوزون بر روی قطب شمال در ماه مارس امسال به رکورد بالایی رسیده است.

به گزارش رزویاتو، هوای گرمتر و جریان جت کندتر به این معنی است که این لایه محافظ گازی ۱۴.۵ درصد ضخیم‌تر از میانگین دوران پس از سال ۱۹۸۰ شده است. محققان می‌گویند که ممنوعیت کلروفلوئوروکربن‌ها (CFC ها) در پروتکل ۱۹۸۹ مونترال به این معنی است که اکنون لایه اوزون در مسیر بهبود کامل تا سال ۲۰۴۵ قرار دارد.

این منجر به دوره‌ای شده است که در آن اوزون بیشتری نسبت به قطب شمال وارد می‌شود تا مقداری که از آن تخلیه می‌شود که یک لایه اوزون فوق العاده ضخیم ایجاد می‌کند. با این حال، دکتر نیومن خاطرنشان می‌کند که اگر اقدامات انسانی نبود، این رکورد نمی‌توانست شکسته شود.

دکتر نیومنز می‌گوید: «تصور می‌شود که تغییرات آب و هوایی بر قدرت و پایداری گرداب قطبی استراتوسفر تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، انتظار می‌رود که اوزون جهانی به دلیل پروتکل مونترال به آرامی افزایش یابد. ترکیب این دو عامل شرایط مطلوبی را برای مقادیر بالاتر اوزون قطبی ایجاد خواهد کرد».

این دوره مطلوب‌تر در نیمکره جنوبی نیز انعکاس است، جایی که دانشمندان دریافتند که سوراخ اوزون دیرتر تشکیل شده و کوچکتر از حد متوسط ​​است. درست مانند شمال، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این به دلیل یک گرداب قطبی ضعیف‌تر و دمای گرمتر است.

این نتایج احیای لایه اوزون را در توافق با بالاترین حد حداکثر پیش بینی‌ها قرار می‌دهد. برخی از مدل‌ها تخمین می‌زنند که یک در هشت شانس بالاترین میزان احیای لایه اوزون تا سال ۲۰۲۵ وجود دارد و سال‌های رکوردشکن بیشتری در آینده پیش‌بینی می‌شود. این بدان معناست که انتظار می‌رود لایه اوزون تا سال ۲۰۴۵ به سطح قبل از دهه ۱۹۸۰ بازگردد.